Jaddi al-aska- نمی توان در مورد بهترین تصاویر جهان صحبت کرد و نام عکاسان برجسته ایرانی را نادیده گرفت. ایران با سابقه بالا ، ظهور و سقوط وقایع ، همیشه سکویی برای پرورش عکاسان بوده است. در میان آنها ، دو عکاس ایرانی ، عباس آاتر و نیوشا تافاکلیان ، با همکاری آژانس عکس مگنوم ، آژانس معتبر عکس در جهان مورد تقدیر قرار گرفتند.
به گفته خبرنگار گروه فرهنگ و هنری در پورنا ؛ با این حال ، عباس آتار یک چهره در عکاسی بود. شخصی که بسیاری از عکاسان ایرانی را می بیند. وی در 5 آوریل متولد شد و مطبوعات و ارتباطات را در انگلیس مطالعه کرد. آتار در دهه 1980 با عکاسی از نبردهای پییارا ، ویتنام و آفریقای جنوبی و مقالات گسترده آن در مورد ادیان در سالهای بعد شهرت پیدا کرده است.
او از 1 تا 2 عضو GAMA بود ، از 1 تا 2 ، از 1 تا 5 عضو در گاما ، به Magnum Tire پیوست و در آنجا عضو تمام وقت شد. یکی از مهمترین وقایع زندگی وی برای ایرانیان دوره مگنوم از دو تا دو سال بود.
حجار عباس آتار با خانواده خود در ایران. در یکی از آخرین عکس های خانوادگی قبل از ترک خانه ، یک دوربین روی گردن او آویزان بود. گویا سرنوشت او با عکاسی از کودکی بود. چهار سال بعد ، در سن هشت سالگی ، او اولین تصاویر خود را از استقلال الجزایر به ثمر رساند.
پس از اتمام تحصیلات ، عکسهای وی در معروف ترین مجلات جهان منتشر شد. تصاویر ، که عمدتاً روایت جنگ ، انقلابها و آشفتگی های سیاسی و اجتماعی بود: نبردهای پیاورا ، بنگلادش ، ویتنام ، شیلی ، خاورمیانه و آفریقای جنوبی و ضبط حساب هایی در مورد آپارتاید و انقلاب ایران.
عباس آتار در سال 4-5 به تهران بازگشت و انقلاب ایران را از طریق پنجره دوربین ضبط کرد. تصاویری که راه را برای سایر عکاسان بین المللی در ایران هموار می کند. عکس آن از این دوره هنوز یکی از مهمترین اسناد بصری برای تاریخ معاصر است.
یکی از برجسته ترین آثار وی ، تصویر صدام حسین الباردا در زمین پس از سقوط دولت عراق بائات در سال ششم است. تصویری که نمادی از پایان دیکتاتوری در عراق است.
عباس آاتر ، عکاس که جهان را روایت می کرد ، نه تنها یک مستند بصری بلکه راوی حقیقت بود. این واقعیت که به طور دائم در قاب های بی نظیر خود ثبت شده است.
پایان پیام/
منبع : خبرگزاری borna