مزارع دیشب ، 6 ژوئن ، مجتمع ورزشی آزادی میزبان کنسرتی توسط Alireza Ghorbani بود. خواننده ای که صداهای او زمانی با کلماتی مانند “دستگاه” ، “بیت ترک” و “فرود دقیق در چهار” مرتبط بود ، اما آنچه در صحنه بود بیش از سطح خواننده کلاس برای خانواده بیشتر از یک دلتنگی بود.
این مراسم در یک تور گسترده از قربانی برگزار شد و تخمین زده می شود که حدود 2 تا 5 نفر هر شب در منطقه افتتاحیه شرکت می کردند. اگر به میانگین قیمت یک میلیون بلیط نگاه کنیم ، این مراسم هر شب بیش از هشت میلیارد تومان دارد. اما آیا کیفیت عملکرد مانند شماره فروش مهم از آن دفاع می شد؟
عکس یادبود با Alireza Ghorbani 4000 Tomans
فضای مهمانی مانند یک رویداد ورزشی بیش از یک خواننده کلاسیک بود. جمعیت شدید در ورودی ها ، لیست های طولانی و فضای عمومی که بیش از هیجان جمعی بود از انتظار شنیدن صدای ریز و درشت صدا.
نکته جالب این بود ، اما بازتاب حضور تیم های عکاسی تجاری در سایت بود. تماشاگران با دوربین های حرفه ای فیلمبرداری شدند و پس از آن مقالات به آنها داده شد تا تصویر خود را به Axemoon.ir بیابند. هر تصویر را می توان با 4000 دلار خریداری کرد. این فرایند نمونه بارز ادغام هنر با بازار بود. جایی که تصویر صحنه ها بیشتر از صدای خواننده بود.
صدای سقوط. فرار کردن
این برنامه با حدود 5 دقیقه تأخیر آغاز شد. پس از اجرای قطعه اول قطعه دوم (GISU) ، بقیه نوازندگان به قربانی پیوستند. در ادامه ، مانند “خنده شما مرا از این شکاف کشته است …” ، “شما همه داستان هستید …” ، “عشق شما هنوز هم است …” ، “در زولف …” و … اما آنچه در دقایق اول فاش شد عدم هماهنگی صدای خواننده با ارکستر ، خارج از یادداشت ها بود. حتی در قطعه برجسته “آنچه من خدا را دیدم …” (عناوین تاسیایی) صدا در خارج از منطقه پخت و پز بود و نوشتار قدرت اجرایی خود را از دست داد.
ریتم ها به آرامی منظم بودند ، اما نکته مهم در عملکرد زنده و حرفه ای ، صحت درجه ، نوشتن صحیح و فرود دقیق است. متأسفانه ، هیچ یک از این موارد در سطح استاندارد یافت نشد.
زیبایی نوری ، خرابی صدای در فضای باز
فضای باز کنسرت با Spryy Sky ، ماه و هواپیما در بالای صحنه در ارتفاع کم نگاهی سینمایی به شب نشان داده شد. این لحظات از نظر بصری برای مخاطبان جذاب بود ، اما از طرف صوتی ، عملکرد موسیقی سنتی در چنین فضایی ممکن است به بزرگترین چالش استراتژیک تبدیل شود. در هوای آزاد ، فرکانسهای زیاد به سرعت پخش می شوند و اجرای داروهای دقیق و دقیق تقریباً غیرممکن است. این ضعف آواز در عملکرد کاملاً قابل توجه بود و صدا ، به ویژه در لحظه های اوج ، کاهش کیفیت و بی ثباتی به جای درخشش بود.
از دستگاه تا پاپ کورن ؛ منظم یا اجماع؟
قربانی در این مراسم دوباره دوره خود را از مدرسه به مدرسه سنتی پاپ فاش کرد. یک سبک باعث می شود مخاطبان عمومی راضی تر شوند ، اما هنری دیگر از پیچیدگی سنتی و غذاهای خوشمزه خسته نشده است. نه سه گانه ، و نه فرود دقیق و جملات پیچیده. بیشتر مواد تشکیل دهنده محدود به ساختارهای ساده و سازگار برای جمعیت گسترده بودند. چنین ساختاری ممکن است مسئول گروه 4 نفره باشد ، اما مطمئناً برای هنرمندی که انتظار قربانی را دارد ، کافی نیست.
شب حافظه یا شب در حال اجرا؟
آخرین قطعه “این یک زمان عجیب است …” با یک مردم عاطفی به پایان رسید. یک لحظه انسانی و عاطفی ، اما لزوماً هنری نیست. درست مانند بقیه قطعات ، این لحظه از نظر عاطفی عالی بود ، اما از دیدگاه فنی متوسط.
به طور کلی ، این مهمانی به جای اجرای صدای دقیق ، چهره را جشن می گرفت. استقبال زیاد و تعهد جمعی برای بسیاری از افراد یک تجربه لذت بخش است ، اما برای منتقدین موسیقی ، نکاتی مانند نشانه ، ضعف ، رأی گیری و تضاد فضا با محتوای سالم بی اهمیت است.
“موفقیت” فقط باید بفروشد؟
اگر فروش شبانه حدود 5 میلیارد دلار تخمین بزنیم ، این مراسم جزء موفق ترین نمایش های موسیقی ایرانی است ، اما این سوال اصلی است: آیا باید موفقیت را فقط اندازه گیری کرد؟ آیا باید هنرمندی که یک روز مدرسه را حمل می کرد ، ابزار بازار باید ابزار بازار باشد؟ شاید برای بخش بزرگی از مخاطبان ، تجربه کنسرت در آزادی یک تجربه دلپذیر و آرزو باشد ، اما از دیدگاه دقیق موسیقی باید گفت: این شب اغلب “خاطره” “عملکرد” بود و بین این دو تفاوت خطرناک وجود دارد.
پایان پیام/